ژباړه

دا لېونتوب دې چې د ټولو ګلابونو نه په دې وجه کرکه وکړې چې یو اغزی درته زخم درکړ. خپل خوبونه پرېږدې ځکه چې یو دې پوره نه شو. پر دعاوو باور له لاسه ورکړې ځکه چې یوه دعا دې قبوله نه شوه، خپل زیار پرېږدې ځکه چې یو ناکام شو. خپل ټول ملګري وغندې ځکه چې یو درسره دوکه وکړه، پر مینې باور پرېږدې ځکه چې یو چا درسره وفاداري ونکړه یا يې درسره مینه ونکړه. د خوښۍ ټولې موقعې ضايع کړې ځکه چې په لومړي ځل بریالي نه شوې. زه هیله لرم چې په خپله لاره تګ کولو کښی ته نه تسلیم (مات) شې او نه اميد له لاسه ورکړې

“It is madness to hate all roses because you got scratched with one thorn. To give up on your dreams because one didn’t come true. To lose faith in prayers because one was not answered, to give up on our efforts because one of them failed. To condemn all your friends because one betrayed you, not to believe in love because someone was unfaithful or didn’t love you back. To throw away all your chances to be happy because you didn’t succeed on the first attempt. I hope that as you go on your way, you don’t give in nor give up!”